หลังจากที่เราหนึ่งคนกะอีกหนึ่งตัวอยู่ร่วมกันมากว่า 1 อาทิตย์ ข้าพเจ้าก็เริ่มคุยกับเธอ
(อยู่อเมริกา เหงามากขนาดเริ่มคุยกับ...เอิ่มม...)
(อย่าลืมว่า มอลลี่พูดไม่ได้นะขอรับ ฉะนั้นบทสนทนานี้ สมมติล้วนๆ ฮ่าๆๆ)
ข้าพเจ้า: Good Morning Molly! (หลังจากเธอพยายามพังประตูเข้ามาในห้องนอนตอนที่ข้าพเจ้าหลับอยู่)
มอลลี่: ... (เดินเข้ามาดมๆ แถวเตียง แล้วซุกตัวอยู่ที่ผ้าปูหน้าทีวี ที่สำหรับเธอ)
ข้าพเจ้า: (เปิดทีวี นั่งดูซักพักก็เข้าไปหาของกินในครัว)
มอลลี่: (เดินตามอย่างไม่ต้องสงสัย)
ข้าพเจ้า: ฮันแน่ อยากกินล่ะสิ
มอลลี่: ...(ตูฟังภาษาไทยไม่ออกเฟ่ยยย...แต่ก็ยังอุตส่าห์นั่งหมอบท่าคุณทองแดงพร้อมแยกเขี้ยวบอกเป็นนัยว่า ตูหิว = = )
ข้าพเจ้า: (ทำแซนวิชไป คุยกะมอลลี่ไป) อายุเท่าไหร่แล้ว?
มอลลี่: What did you say?
ข้าพเจ้า: (ลืมไป หมาฝรั่ง) How old are you?
มอลลี่: I can't hear you
ข้าพเจ้า: (ลืมไป น้าของข้าพเจ้าบอกว่า มอลลี่อายุ 11 ปีแล้ว และหูก็แทบจะหนวกไปแล้วตามวัย แต่ก็ยังดันทุรังคุยต่อ ซ้ำร้ายยังใช้ภาษาไทยอีก) เอ่อ...งั้นหนูเรียกคุณยายนะ
มอลลี่: จ้ะ หลาน
ข้าพเจ้า: รูปคุณยายตอนยังสาวที่่ติดข้างตู้เย็นงามมากๆ ค่ะ
มอลลี่: จ้ะ
ข้าพเจ้า: แต่คุณยายดูอ้วนกว่าในรูปเยอะเลยหง่าา
มอลลี่: (ก็เล่นเดินตามคนที่มีของกินในมือตลอดเวลา ไม่ให้อ้วนได้ไงล่าาา)
ข้าพเจ้า: คุณยายอาบน้ำครั้งสุดท้ายเมื่อไหร่คะ คุณยายเข้าห้องมา แล้วออกไป ทิ้งกลิ่นไม่พึงประสงค์ด้วย รู้ตัวหรือเปล่าคะ
มอลลี่: ... (จ้องแซนวิชตาแป๋ว ไม่สนใจที่ข้าพเจ้าพูด)
ข้าพเจ้า: วันก่อนคุณยายหลับอยู่ข้างเตียงหนู ผายลมด้วยง่ะ เหม็นมากเลย
มอลลี่: (...ตูจากินแซนวิชชชชช)
ข้าพเจ้า: (เดินเตรียมจะเข้าห้องไปดูทีวี ขณะกินแซนวิช)
มอลลี่: (เขย่ากระดิ่ง เป็นสัญญาณว่าอยากออกไปเล่นที่สนามหลังบ้าน)
ข้าพเจ้า: (ออกไปเปิดประตูให้...แลเห็นกระรอกน้อยชะตาขาดตัวนึงอยู่กลางสนาม)
มอลลี่: แง่งงงงงงงงง...กร่อออออ.....ก๊าาาาซซซซซ (นั่นมันเสียงกอสซิลล่าแล่ว = =)
สรุปโดยย่อ
- มอลลี่เป็นสุนัขรักสงบ เป็นมิตรกับมนุษย์ แต่เป็นศัตรูกับกระรอก = =
- มอลลี่อายุเยอะมากแล้ว ตั้ง 11 ปีเชียว การได้ยินแย่มาก แต่ถ้าผิวปากดังๆจะยังได้ยินอยู่
- สายตายังดีอยู่ ลองเทสต์มาหลายหนแล้ว
- ยังคงรักสนุก ชอบให้เล่นด้วย แต่ไม่มากเท่าไหร่เพราะแก่แล้ว (แล้วข้าพเจ้าก็ไม่ชอบเล่นกับหมาซะด้วยสิ ถ้ากับเหมยก็ว่าไปอย่าง หึหึ...)
- สุดท้าย ข้อนี้สำคัญมาก มอลลี่ เห็นแก่กินมาก มักจะนั่งรอข้างๆคนกินข้าวอย่างสงบเสงี่ยม พอกินเสร็จแล้ว ก็จะเดินหาของกินที่หล่นๆร่วงๆ อยู่แถวนั้น จะจำเวลาให้ของว่างได้อย่างแม่นยำ แล้วถ้าไม่มีอะไรทำ มอลลี่ก็จะ นอน อย่างเดียวค่ะ ฮี่ๆๆๆ
ทำไมพฤติกรรมคล้ายๆเหมยหว่า???
ตอบลบมิน่าล่ะผัดถึงเห็นหมาเป็นเหมยได้ (^w^")>
^ rep บน ...ตูเหมือนมอลลี่ตรงหน๊ายยย =[]=!!!
ตอบลบเออ แต่มันน่ารักจริงๆนะ ><,, อุ้มกลับมาฝากเราดิผัด 555+
น่าร้ากกกกกกกก ><
ตอบลบเหมือนเหมยจริงๆด้วยยยละ !! 555555