เด็กไทยส่วนใหญ่เคยผ่านข้อสอบปรนัย มีตัวเลือกให้ 4-5 ข้อ หรือแม้จะเป็นแบบเลือกถูกผิด คำตอบที่เลือกถ้าไม่ใช่เพราะว่าถูกจริงๆ ก็ต้องนั่งทางในเดาใจผู้ออกข้อสอบ พอโตขึ้นมาหน่อยเจอข้อสอบอัตนัย เหมือนจะมีอิสระในการเขียนแต่หากไม่เป็นไปตามรูปแบบที่คนตรวจต้องการก็ได้คะแนนน้อยอยู่ดี
ชีวิตของเรา กระดาษข้อสอบของเรา เวลาจะเขียน ยังต้องเขียนให้ถูกใจคนอื่นเลย แล้วเราจะมีความคิดของตัวเองจริงๆได้อย่างไร ในเมื่อโตมาแบบนี้
และสังคมนี้ก็เหมือนกัน พอเราแสดงความคิดออกมาแบบนี้ สังคมก็จะสวมสีเสื้อให้ทันที และตีความไปต่างๆนานาว่าทัศนคติอื่นๆของเราก็คงเป็นไปแบบนั้น
โลกนี้ไม่ได้มีแต่เหลืองกับแดง จะใส่สีรุ้งก็เรื่องของเรา ไม่ต้องมาเลือกให้
จบ
