(รายละเอียดเพิ่มเติม เข้าไปตามลิงค์นะขอรับ ขี้เกียจพล่าม)
วิจารณ์อาหาร:
แม่ = "รู้งี้สั่งปลาแซลมอนดีกว่า ไม่ไหวเลย" ... คือแม่ข้าพเจ้าท่านชอบอาหารต่างชาติแบบที่ปรับรสให้ถูกปากคนไทยแล้วอะ แล้วไอปลาฮิวชิไดนี่มันย่างถ่านมาแบบแห้งๆ อารมณ์เหมือนคนญี่ปุ่นทำกินเอง (ตาม
ที่แม่วิจารณ์)
ข้าพเจ้า = "ตูจ่ายตั้ง 200 เผื่อกินสลัดผักเคียงสเต๊กใช่ไหม?" ... ไม่รู้ว่าคาดหวังสูงไปนิดหรืออาหารมันกากจริงๆ ในเมนูโฆษณาอย่างดีว่าสลัดราดด้วยน้ำซีซาร์สลัด คนอ่านก็เพ้อถึงชีสสิคับ แม่งง น้ำสลัดก็ให้น้อย ซอสเบซิลก็ให้มาจึ๋งนึง หารสชาติไม่เจอเลย ที่แค้นใจที่สุดเห็นจะเป็นตัวผักที่ให้มาเยอะแต่มีแค่กะหล่ำปลีซอยเป็นหลัก ซึ่งหลายๆคนก็รู้นะว่าไอกะหล่ำปลีเนี่ยมันหาเจอได้ตามจานสเต็กตามร้านแถวอมรพันธ์ T^T แต่อัพเกรดนิดนึง รู้สึกว่ากะหล่ำปลีมันจะนุ่มปากกว่าหน่อย เคี้ยวง่าย 555+
แต่ของหวานมันคนละเรื่องกันนะ "ไอ้น้ำเต้าหู้เนี่ย สุดยอดมาก อ๊ากกกก" เข้าไปนั่ง OOTOYA เพื่อสั่งน้ำเต้าหู้แก้วเดียวได้ป่ะ คือมันเข้มข้นสุดยอด แล้วไอซอสสีดำที่ให้ราดที่แท้มันคือคาราเมล แต่หากลิ่นความเป็นคาราเมลแทบไม่เจอ ซ้ำร้ายยังเป็นสีดำอีก แปลกแฮะ อันนี้ก็เอาไว้เติมความหวานพอประมาณ แต่...ขนาดยังไม่เติมยังสุดยอดเลยอะ อร่อยมั่กมากๆ คอนเฟิร์มๆ
ต่อไปคือของฝากที่แม่เอาให้เพื่อนเก่าค้าบ เป็นของดีจากเมืองนนท์ มะม่วงยายกล่ำ นั่นเองงง
ที่บ้านข้าพเจ้าก็มี เมื่อกี๊ก็เพิ่งยัดเข้าปากไป จากคำบอกเล่าของพ่อแม่คือ กลิ่นเหมือนอกร่อง รสชาติเหมือนน้ำดอกไม้...ถึงว่ากินแล้วรู้สึกแปลกๆ เป็นอย่างนี้นี่เอง อร่อยดีนะ พ่อเล่าให้ฟังว่า พ่อไปซื้อมาจากเจ้าของสวน ซึ่งถึงกับต้องใช้บันไดปีนขึ้นไปก่อนจะใช้ตะกร้อสอยไอมะม่วงนี่มากว่าจะได้กินกัน...แต่คุ้มค่ามากๆ อาหย่อย งั่มๆ
พอสิ้นเสร็จธุระของท่านแม่แล้ว ก็ออกเดินทางจากจามจุรีสแควร์มุ่งหน้าสู่เซ็นทรัลลาดพร้าว เพื่ออะไรน่ะหรือ....
เพื่อรอแม่ซื้อเสื้อไปฝากน้าที่อเมริกา 3 ชั่วโมงไ้ง้ T^T (...ถึงขนาดว่า เริ่มเปิดประเด็นการเมืองกับพนักงานในร้านเลยทีเดียว ตีซี้กันขนาดนั้น กะให้เค้าลดราคาล่ะเซ่)
ถ้านิยามของผู้หญิงคือช็อปเก่ง ต่อราคาเก่ง แสดงว่าเราเป็นผู้ชายสินะ - -"
แม่บอกว่า แบรนด์ที่น้าอยากได้ นำเข้าจากฝรั่งเศสขอรับ ซึ่งในอเมริกามันขายแพงกว่าในไทย (อ่าว...ซะงั้น) จำชื่อแบรนด์ไม่ได้ แล้วก็อย่ามาถาม ข้าพเจ้าไม่เชี่ยวชาญเรื่องนี้ แต่ที่แน่ๆ กลายเป็นหุ่นเชิดให้แม่ใช้ลองเสื้อแทนน้า ... (แล้วชุดมัน อ๊ากกกกกก) สุดท้ายก็ได้พี่พนักงานหุ่นยาวเข่าดีช่วยลองให้แม่ กว่าจะจบสิ้น แทบบร้าาา สัปหงกรอแม่อยู่ในร้านนั่นแหละ ถ้าไม่เกรงใจ ไปตบกีต้าร์ฮีโร่แล้วโว้ยยย
เสร็จแล้วก็ไปซื้อคอนเวิสออลสตาร์กะพ่อ (ณ จุดนี้ไม่มีไรมาก ขี้เกียจพล่าม) แล้วก็จบลงที่ร้านแมคโดนัลด์กะอีกเกือบ 2 ชั่วโมงของธุระแม่ (อีกแล้ววววว) กับญาติที่มาจากญี่ปุ่น (อะ อันนี้อนุโลมนิดนึง คุณน้าเค้ามาไกล)
(ยามว่างจะรีวิวแมคโดนัลด์ไทยแลนด์ให้...อย่าคิดว่าไม่มีอะไรน่าสนใจนะ!)
แต่ที่สุดแล้ว ของที่เราได้ในวันนี้ หลังจากที่ไปตะลอนกะแม่ทั้งวันคือ...รองเท้า 1 คู่ T^T (เซ็งชิบบบ)
ว่าแล้วแม่ก็เตรียมไปส่งคุณน้าที่คอนโดแถวไหนซักแห่ง (แล้วบอกข้าพเจ้าด้วยความรักว่า "เสื้อผ้าของลูก ไว้ซื้อที่เดอะมอลล์พรุ่งนี้ละกัน" ... Damm แล้ววันนี้ทั้งวันของข้าพเจ้า ???)....ข้าพเจ้าก็เลยเผ่นไป ม. เลยเจ้าค่ะ ไปยลโฉมแม่นางหมีเหย่ยก่อนจากลา โหยยย วันนี้สรุปคือไปทำงานกับแม่ชัดๆ T^T
เซ็งสุดชีพพพพพพพพพพ !!!
