น่าจะเขียนอะไรบ้างนะ เป็นคนชอบเขียนไม่ใช่หรอ?
แต่ก็นะ ถึงจะชอบเขียนแต่ก็มีบางเรื่องที่ลำบากใจอยู่เหมือนกันถ้าจะเล่าสู่สาธารณะ ทั้งที่ความจริงมันก็ไม่ได้มีอะไรมากมายหรอก เราผ่านมาแล้ว จะใช้คำว่าหลุดพ้นก็ได้ 555 แต่ก็ยังไม่อยากเขียนลงในนี้เท่าไหร่แฮะ
ตั้งแต่ปี 58 ที่ผ่านมาเราก็พยายามเปลี่ยนแปลงหลายๆอย่าง เริ่มต้นง่ายๆด้วยห้องนอนของเราเอง ซื้อเฟอร์นิเจอร์เข้าห้องนอนซะที ซึ่งได้แก่
- ตู้เสื้อผ้าใหม่ซึ่งอันใหญ่มากตามคำยุของพ่อแม่ พ่อแม่บอกว่าเดี๋ยวเสื้อผ้ามันจะงอกขึ้น ทั้งที่ซื้อเสื้อเฉลี่ยปีละไม่เกิน 3 ตัวมั้ง ถ้าจะงอกก็เพราะแม่กะน้าชอบบริจาคให้นี่แหละ ได้จาก SB Fureniture ตรงคริสตัลราชพฤกษ์ ตู้ราคาหมื่นหก ผ่อนไม่ได้ด้วย ราคาโปรแล้ว T_T แต่ใช้แล้วดูหรูไฮ
- ชั้นวางของรกๆในห้อง ซื้อไม้ติดผนังอันเบอเร่อจากอิเกีย แต่ดันซื้อฉากมาผิดแบบ คือพ่อบอกว่ามันผิดเพราะมันทำให้ไม้ไม่แนบติดกับผนัง แต่เราว่ามันถูกแล้วนะ เถียงไปเถียงมายอมแพ้ ฮือออ รอนานมากกว่าพ่อจะว่างมาติดผนังให้ สรุปเสียเงินฟรีไปกับฉากไม้ 6 อัน TwT ยังดีอิเกียซื้อเกินหมื่นห้าผ่อนได้
- โต๊ะทำงาน จากอิเกีย ราคาไม่แพง แต่เป็นรอยง่ายไปหน่อย
- ตู้หนังสือ อันนี้ตั้งอยู่หน้าห้องนอน จากอิเกียเจ้าเดิม เป็นสิ่งที่อยากได้มานานประหนึ่งความฝัน ไม่ต้องวางให้ฝุ่นจับอยู่ข้างบันไดอีกต่อไป แต่ประตูปิดไม่สนิทง่ะ ต้องเช็ดฝุ่นบ้างอยู่ดี
แล้วยังไงละ มีเฟอร์ก็เท่านั้น ห้องก็รกอยู่ดีปะ????
ก็เลยเริ่มพยายามจัดระเบียบห้อง ได้หนังสือคุณคมมารินำทาง แต่ก็ไม่ได้เดินตามเป๊ะๆ เบี้ยวบ้างไรบ้าง เริ่มจากตู้เสื้อผ้าก่อนเลย แบ่งโซนเสื้อเที่ยวเล่น ชุดอยู่บ้าน ชุดทำงาน แยกฝั่งกางเกงกระโปรง คัดบรรดาเสื้อฟรี เสื้อภาค เสื้อที่อยากเก็บไว้เป็นที่ระทึกลงกล่อง พอคัดไปหมดแล้วเหลือเสื้อนิดเดียวเอง ไม่น่าละรูปถ่ายถึงมีแต่เสื้อเป็ดเดซี่ดักตลอดๆ = =
ส่วนที่เหลือหรอ ยังรกอยู่เลอ เรารู้สึกว่าห้องนอนนี่มันสะท้อนสภาพสมองจริงๆ อยากทำนู่น อยากจัดนี่ แล้วก็ไม่ทำ ไม่กล้า กลัวค้างคา กลัวไม่เสร็จ ที่สำคัญ ขี้เกียจ 5555
เปลี่ยนแปลงอีกอย่าง คือตัดสินใจออกจากงาน ตอนแรกตั้งใจจะลาออกมาสอบ Single License ให้แม่ แต่ว่าสุดท้ายก็ไม่ได้สอบไง คือคิดๆดูแล้วเราถือ License แต่เราไม่ได้ใช้งานมันแน่ๆ มันไม่ค่อยโอเคอะ คือเก็ตปะ แล้วพักหลังๆก็รู้สึกว่าตัวเองคงไปสายการเงินไรพวกนี้ไม่น่าจะรอดอะ เศรษฐศาสตร์พอได้นะ แต่การเงินบัญชีไรงี้หัวไม่ไปจริงๆ ก็เลยลาออกแล้วรับข้อเสนอทำ part time แล้วก็ยาววววมา 5 เดือนแล้วแจ้
ต่อไปค่ะ เที่ยวค่ะ เที่ยวเยอะมาก แม่เอ๊ยยย นี่เฉพาะปี 58 นะ ไม่มีตังค์เก็บเหลือเล้ย เล่าคร่าวๆละกัน หลายๆทริปนี่ไปแล้วยังไม่ได้เอารูปลงด้วยซ้ำ ดองรูปดองรีวิว รู้สึกผิดมาก
- ทริปเชียงใหม่ 3 วัน 2 คืน กะพี่เก๋และน้องพริม เน้นขึ้นเขาพักผ่อน ตระเวณกินตามร้านที่น่าสนใจ มีสุ่มบ้าง อร่อยบ้าง พลาดบ้าง ดอกไม้งดงาม แมวดอยน่ารัก
- ญี่ปุ่น-โตเกียว เป็นทริปส้มหล่นได้ตั๋วเครื่องบินฟรี (แม้ว่าจะตกเครื่องขากลับก็ตาม 555555555) เป็นทริปที่วางแผนการเที่ยวได้บ้าระห่ำมาก ได้แต่บอกตัวเองว่าคราวหลังจะไม่เดินทางชิบหายแบบนี้อีกแล้ว แต่ถามว่าหนุกไหม หนุก ได้เห็นฟูจิเต็มๆตา ได้เจอภูมิ นา ปัน ได้เจอน้าเหมียวและแฟนน้าเหมียวขับรถพาเที่ยว แต่เรื่องกินยังพลาดเยอะอยู่ น่าเสียดาย ทริปนี้ไปกะกิ๊บเพื่อนที่ทำงานฮะ ปกติไม่เคยนัดเจอกันนอกเวลางานเลยด้วยซ้ำแต่เป็นเพื่อนร่วมทริปที่ดีงาม เสียอย่างเดียวไม่กินเนื้อ
- มาเลเซีย ไปช่วงสงกรานต์กับแก๊งโคมินาเป้สุดเลิฟ อันนี้จองตั๋วเครื่องบินข้ามปีเลยได้ราคาดี เราเที่ยวกัวลาลัมเปอร์และคาเมรอนไฮแลนด์หนีอากาศร้อนและการสาดน้ำ อากาศต่ำกว่า 20 องศาใกล้ๆเมืองไทยหาไม่ได้ง่ายๆ ดีมากก ที่พักบนเขาเริ่ดมากกก (แต่ที่พักในกัวลาฯได้ตามสภาพเพราะจองราคาถูกมากกกกเช่นกัน) อาหารอร่อยแทบทุกมื้อ ยังคิดถึงเต้าฮวยถ้วยนั้นอยู่เลย กาแฟโอลด์ทาวคอฟฟี่ก็อร่อย ที่สำคัญค่าครองชีพไม่แพงอะ พอๆกะบ้านเรา นึกซะว่าไปต่างจังหวัด
- หัวหิน ถิ่นมีหอย ไปกะแก๊งเดิมเพราะคุณหมอคมร่างกายต้องการทะเล โชคดีอีกแล้วได้ห้องพักฟรีคืนนึงที่ไอบิส อันนี้ก็เที่ยวตามสเตปหัวหิน ทริปนี้แค่คืนเดียวอาจจะทัวร์กินไม่ทั่ว แต่ก็ได้มาชาร์จพลังกะผองเพื่อนชิวๆ
- ภูเก็ต เจ็ดย่านน้ำ จองตั๋วได้ราคารถทัวร์มา ไปกับชาวแก๊ง CHO ผู้เห็นแก่กิน คืนแรกพักในตัวเมือง ติดฝนจนได้ แต่ว่าก็ได้ลองกินอะไรเยอะอยู่นะ แต่พอเข้าป่าตองนอนอมารี เจอค่ารถเข้าเมืองเข้าไป โอเค กินแม่งในโรงแรมนี่ละข่ะ 55555 สรุปคือใช้บริการมื้อเช้าอมารีคุ้มโคตร เป็น brucnh ไปเลย แต่ถามว่าสนุกไหม สนุกนะ โรงแรมเดียวจบ กิน เล่นน้ำ นั่งดูทีวีเล่นเกมเล่นไพ่เม้ามอย แต่ภูเก็ตงวดหน้าคงต้องจองโรงแรมถูกกว่านี้ เผื่อค่ารถเอาไปกินที่อื่นบ้าง
- ปิดไฟล่องแพเขื่อนเขาแหลม กะ CPE23 มีผู้นำทริปเราไม่ต้องคิดเยอะ เที่ยวตามเค้าไป ไปกาญจน์ครั้งสุดท้ายตอน ป.6 ได้มั้ง ได้กลับมาเที่ยวอีกก็ดีใจ กับข้าวบนแพเยอะแยะมาก แล้วก็นอนกันดึกมากตามสเตป เราปวดหัวหนีไปงีบก่อนกลับมาเล่นสามก๊กจนสาวๆนอนกันหมดล่ะ ถถถถถ แล้วก็ได้ไปรถไฟสายมรณะด้วย น่าเสียดายที่น้องหมีกะจอยไม่ไปด้วย แง้
- ญี่ปุ่น-โตเกียว-ฮอกไกโด เป็นทริปที่วางแผนว่าจะไปจริงๆ (ฮ่าา) ทริปนี้ลุยกะพี่เก๋ จริงๆตั้งใจจะบินตรงซัปโปโรแต่แอร์เอเชียโดน ICAO เล่นจนต้องปิดรูทไป TwT เลยขอเปลี่ยนตั๋วไปลงนาริตะแทน ทำให้ต้องเปลี่ยนแผนการเที่ยวเยอะมาก แล้วก็เสียเงินค่าเดินทางภายในประเทศเพิ่มอีกเยอะเลยเพราะขากลับยอมนั่งเครื่องจากซัปโปโรมานาริตะเพราะไม่งั้นจะเสียเวลาเที่ยวเยอะมากและสังขารจะยิ่งพังหนักมาก ทริปนี้เป็นทริปที่วางแผนทั้งปี ผลลัพธ์ออกมาน่าประทับใจมากแต่เสือกไม่ยอมเขียนรีวิวซะทีจนจะลืมหมดทุกอย่างแล้ว มีเฟลเล็กๆน้อยๆเช่นสภาพอากาศกับรอบรถไฮเปอเดียไม่ตรงกะของจริง แล้วก็พี่เก๋ไม่กินเนื้อ วาสนาดีจริงๆเลยเรา 5555555
- หัวหิน (อีกแล้วเรอะ!!!) ทริปนี้เพราะว่าน้าสาวกะน้าเคนมาจากเมกา จองบ้านพักหรูไฮไว้ เราก็แค่เกาะเค้าไปอีกแล้ว เย่ แต่กินอาหารนอกบ้านน้อยมาก นอกจากซีฟู้ดไรเงี้ย เน้นทำกินกันเองซะส่วนใหญ่ สำหรับเราการกินคือการเที่ยว พอกินข้าวฝีมือที่บ้านเลยรู้สึกว่าเหมือนอยู่บ้านเลย 5555
สรุปปี 59 นี่กระผมได้ไประยอง หาดแม่รำพึง กับขอนแก่น-อุดร-กาฬสินธุ์ มาแล้ว แต่เป็นทริปสั้นๆ ไปกับญาติๆ เท่านั้น เพราะเราตั้งใจว่าจะไม่เที่ยวเองไปอีกนานเลย หมดตรู๊ด
ว่าแต่ชีวิตต่อจากนี้จะเป็นไงน้อ...
ปล. รู้สึกอยากย้ายไป wordpress จัดระบบบล็อกของตัวเองใหม่จัง
ปล2. ณ ตอนที่เริ่มจิ้ม เป็นวันที่ 26 กุมภา ซึ่งครบรอบ 9 ปีที่คุณยายจากไป จิ้มๆไปนี่คืออยากเล่าให้ยายฟังจัง หนูเรียนจบแล้วนะ หนูได้เที่ยวเยอะมากๆเลย แล้วหนูก็กำลังจะกินแกลบแล้วค่ะยาย
ปล2. ณ ตอนที่เริ่มจิ้ม เป็นวันที่ 26 กุมภา ซึ่งครบรอบ 9 ปีที่คุณยายจากไป จิ้มๆไปนี่คืออยากเล่าให้ยายฟังจัง หนูเรียนจบแล้วนะ หนูได้เที่ยวเยอะมากๆเลย แล้วหนูก็กำลังจะกินแกลบแล้วค่ะยาย
